คำศัพท์เฉพาะของคูลลิ่งทาวเวอร์

การไขลาน หรือ ดริฟท์ — หยดน้ำที่ถูกพัดออกจากหอทำความเย็นด้วยอากาศเสีย หยดดริฟท์มีความเข้มข้นของสิ่งสกปรกเท่ากันกับน้ำที่เข้าสู่หอคอย โดยทั่วไปอัตราการดริฟท์จะลดลงโดยการใช้อุปกรณ์คล้ายแผ่นกั้นที่เรียกว่าเครื่องกำจัดดริฟท์ ซึ่งอากาศจะต้องเคลื่อนที่ผ่านหลังจากออกจากโซนเติมและสเปรย์ของหอคอย การดริฟท์สามารถลดลงได้โดยใช้อุณหภูมิของหอทำความเย็นที่อุ่นขึ้น

ระเบิดออก — หยดน้ำที่ถูกลมพัดออกจากหอทำความเย็น โดยทั่วไปจะอยู่ที่ช่องอากาศเข้า น้ำอาจสูญหายไปหากไม่มีลมโดยการกระเซ็นหรือละอองน้ำ อุปกรณ์ต่างๆ เช่น ม่านบังลม บานเกล็ด แผงเบี่ยงน้ำกระเซ็น และเครื่องเปลี่ยนเส้นทางน้ำ ถูกนำมาใช้เพื่อจำกัดการสูญเสียเหล่านี้

ขนนก — กระแสลมเสียอิ่มตัวออกจากหอทำความเย็น ขนนกสามารถมองเห็นได้เมื่อไอน้ำควบแน่นเมื่อสัมผัสกับอากาศแวดล้อมที่เย็นกว่า เช่น อากาศอิ่มตัวในลมหายใจหมอกในวันที่อากาศหนาวเย็น ภายใต้เงื่อนไขบางประการ ขนนกของหอทำความเย็นอาจทำให้เกิดหมอกหรือน้ำแข็งเกาะต่อสิ่งแวดล้อมได้ โปรดทราบว่าน้ำที่ระเหยไปในกระบวนการทำความเย็นคือ"บริสุทธิ์"น้ำ ตรงกันข้ามกับเปอร์เซ็นต์ที่น้อยมากของหยดน้ำที่ลอยหรือน้ำที่ถูกเป่าออกจากช่องอากาศ

ถอนออก หรือ ระเบิดลง — ส่วนของการไหลของน้ำหมุนเวียนที่ถูกกำจัดออก (โดยปกติจะระบายออกสู่ท่อระบายน้ำ) เพื่อรักษาปริมาณของแข็งที่ละลายทั้งหมด (ทีดีเอส) และสิ่งสกปรกอื่นๆ ให้อยู่ในระดับต่ำที่ยอมรับได้ ความเข้มข้นของ ทีดีเอส ที่สูงขึ้นในสารละลายอาจส่งผลให้ประสิทธิภาพหอหล่อเย็นดีขึ้น อย่างไรก็ตาม ยิ่งความเข้มข้นของ ทีดีเอส สูงเท่าใด ความเสี่ยงของการเกิดตะกรัน การเติบโตทางชีวภาพ และการกัดกร่อนก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้น ปริมาณการเป่าลงจะถูกควบคุมโดยการวัดโดยค่าการนำไฟฟ้าของน้ำที่หมุนเวียนเป็นหลัก การเจริญเติบโตทางชีวภาพ การปรับขนาด และการกัดกร่อนสามารถป้องกันได้ด้วยสารเคมี (ตามลำดับ ไบโอไซด์ กรดซัลฟิวริก สารยับยั้งการกัดกร่อน) ในทางกลับกัน วิธีเดียวที่ใช้งานได้จริงในการลดค่าการนำไฟฟ้าคือการเพิ่มปริมาณการเป่าลง และต่อมาเพิ่มปริมาณน้ำแต่งหน้าที่สะอาด

ศูนย์ มีเลือดออก สำหรับคูลลิ่งทาวเวอร์เรียกอีกอย่างว่า ศูนย์ เป่า-ลง สำหรับคูลลิ่งทาวเวอร์เป็นกระบวนการในการลดความต้องการน้ำเลือดออกที่มีของแข็งตกค้างจากระบบลงอย่างมาก โดยทำให้น้ำกักเก็บของแข็งในสารละลายได้มากขึ้น^[42][43][44]

แต่งหน้า — น้ำที่ต้องเติมเข้าไปในระบบน้ำหมุนเวียนเพื่อชดเชยการสูญเสียน้ำ เช่น การระเหย การสูญเสียการดริฟท์ การระเบิด การเป่าลง เป็นต้น

เสียงรบกวน — พลังงานเสียงที่ปล่อยออกมาจากหอทำความเย็นและได้ยิน (บันทึก) ในระยะและทิศทางที่กำหนด เสียงเกิดจากการกระแทกของน้ำที่ตกลงมา การเคลื่อนที่ของอากาศโดยพัดลม ใบพัดลมที่เคลื่อนที่ในโครงสร้าง การสั่นสะเทือนของโครงสร้าง และมอเตอร์ กระปุกเกียร์ หรือสายพานขับเคลื่อน

เข้าใกล้ — แนวทางนี้คือความแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างอุณหภูมิของน้ำหล่อเย็นและอุณหภูมิกระเปาะเปียกของอากาศเข้า (ทีดับบลิว) เนื่องจากหอทำความเย็นอยู่บนพื้นฐานของหลักการทำความเย็นแบบระเหย ประสิทธิภาพสูงสุดของหอทำความเย็นจึงขึ้นอยู่กับอุณหภูมิกระเปาะเปียกของอากาศ อุณหภูมิกระเปาะเปียกคือการวัดอุณหภูมิประเภทหนึ่งที่สะท้อนถึงคุณสมบัติทางกายภาพของระบบที่มีส่วนผสมของก๊าซและไอ โดยทั่วไปจะเป็นอากาศและไอน้ำ

พิสัย — ช่วงคือความแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างทางเข้าน้ำอุ่นและทางออกของน้ำเย็น

เติม — ภายในหอคอย มีการเติมสารเติมเพื่อเพิ่มพื้นผิวสัมผัสตลอดจนระยะเวลาสัมผัสระหว่างอากาศและน้ำ เพื่อให้การถ่ายเทความร้อนดีขึ้น ประสิทธิภาพของทาวเวอร์ขึ้นอยู่กับการเลือกและปริมาณการเติม มีการเติมสองประเภทที่อาจใช้:

การกรองแบบเต็มรูปแบบ — การกรองแบบไหลเต็มจะกรองอนุภาคออกจากการไหลของระบบทั้งหมดอย่างต่อเนื่อง ตัวอย่างเช่น ในระบบ 100 ตัน อัตราการไหลจะอยู่ที่ประมาณ 300 แกลลอน/นาที ตัวกรองจะถูกเลือกเพื่อรองรับอัตราการไหล 300 แกลลอน/นาทีทั้งหมด ในกรณีนี้ โดยทั่วไปตัวกรองจะติดตั้งหลังหอทำความเย็นที่ด้านระบายของปั๊ม แม้ว่านี่จะเป็นวิธีการกรองที่เหมาะสมที่สุด แต่สำหรับระบบการไหลที่สูงขึ้น อาจมีต้นทุนที่สูงเกินควร

การกรองด้านข้าง — การกรองด้านข้าง แม้ว่าจะได้รับความนิยมและมีประสิทธิภาพ แต่ก็ไม่ได้ให้การป้องกันที่สมบูรณ์ ด้วยการกรองแบบไซด์สตรีม น้ำส่วนหนึ่งจะถูกกรองอย่างต่อเนื่อง วิธีการนี้ทำงานบนหลักการที่ว่าการกำจัดอนุภาคอย่างต่อเนื่องจะทำให้ระบบสะอาด โดยทั่วไปผู้ผลิตจะบรรจุตัวกรองไซด์สตรีมไว้บนแผ่นลื่นไถล พร้อมด้วยปั๊มและส่วนควบคุม สำหรับระบบการไหลสูง วิธีการนี้จะคุ้มค่า การกำหนดขนาดระบบการกรองไซด์สตรีมอย่างเหมาะสมเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งเพื่อให้ได้ประสิทธิภาพการกรองที่น่าพอใจ แต่ยังมีข้อถกเถียงบางประการเกี่ยวกับวิธีการปรับขนาดระบบไซด์สตรีมอย่างเหมาะสม วิศวกรหลายคนปรับขนาดระบบเพื่อกรองน้ำในอ่างคูลลิ่งทาวเวอร์อย่างต่อเนื่องในอัตราเท่ากับ 10% ของอัตราการไหลเวียนทั้งหมด ตัวอย่างเช่น หากการไหลรวมของระบบคือ 1,200 แกลลอน/นาที (ระบบ 400 ตัน)

วงจรของความเข้มข้น — ตัวคูณสูงสุดที่อนุญาตสำหรับปริมาณของสารเบ็ดเตล็ดในน้ำหมุนเวียน เทียบกับปริมาณของสารเหล่านั้นในน้ำแต่งหน้า

ไม้แปรรูป — วัสดุโครงสร้างสำหรับหอทำความเย็นซึ่งส่วนใหญ่ถูกทิ้งร้างในช่วงต้นทศวรรษ 2000 ยังคงมีการใช้เป็นครั้งคราวเนื่องจากมีต้นทุนเริ่มต้นต่ำ แม้ว่าอายุการใช้งานจะสั้นก็ตาม อายุการใช้งานของไม้ที่ผ่านการบำบัดจะแตกต่างกันไปมาก ขึ้นอยู่กับสภาพการทำงานของหอ เช่น ความถี่ในการปิด การบำบัดน้ำหมุนเวียน ฯลฯ ภายใต้สภาพการทำงานที่เหมาะสม อายุการใช้งานโดยประมาณของโครงสร้างไม้ที่ผ่านการบำบัดจะอยู่ที่ประมาณ 10 ปี

การชะล้าง — การสูญเสียสารเคมีรักษาเนื้อไม้โดยการชะล้างของน้ำที่ไหลผ่านหอทำความเย็นโครงสร้างไม้

ไฟเบอร์กลาส แบบ Pultruded — วัสดุโครงสร้างทั่วไปสำหรับหอทำความเย็นขนาดเล็ก คือ พลาสติกเสริมไฟเบอร์ (ไฟเบอร์กลาส) ขึ้นชื่อในด้านความสามารถในการต้านทานการกัดกร่อนสูง Pultruded ไฟเบอร์กลาส ผลิตโดยใช้เทคโนโลยี การพ่นออกมา และกลายเป็นวัสดุโครงสร้างที่ใช้กันทั่วไปมากที่สุดสำหรับหอทำความเย็นขนาดเล็ก มีต้นทุนที่ต่ำกว่าและต้องการการบำรุงรักษาน้อยกว่าเมื่อเทียบกับคอนกรีตเสริมเหล็กซึ่งยังคงใช้สำหรับโครงสร้างขนาดใหญ่