การเติมสองประเภท

การเติมสองประเภท

การเติมมีสองประเภทหลัก: สแปลชและฟิล์ม ทั้งสองประเภทสามารถใช้ได้ทั้งสองอย่าง หอคอยทางแยกและทางไหลทวน. แต่การเติมแต่ละประเภทมีข้อดีที่แตกต่างกันซึ่งทำให้ได้เปรียบมากขึ้นสำหรับเงื่อนไขเฉพาะ

สาดเติม

การเติมน้ำกระเซ็นทำงานโดยทำให้น้ำที่ไหลไหลลดหลั่นผ่านชุดแถบสาดน้ำแบบขนาน ซึ่งจะทำให้น้ำกระเซ็น (จึงเป็นที่มาของชื่อ) เนื่องจากการเติมแบบกระเซ็นทำให้มีการต่อต้านการไหลของอากาศในแนวนอนน้อยที่สุด จึงมีการใช้เป็นหลักในหอทำความเย็นแบบไหลข้าม

ข้อได้เปรียบที่สำคัญของการเติมน้ำกระเซ็นก็คือ ชดเชยการกระจายน้ำเริ่มต้นที่ไม่เพียงพอ เนื่องจากกิจกรรมการสาดจะกระจายน้ำที่แถบสาดน้ำแต่ละระดับ ด้วยเหตุนี้ หอทำความเย็นที่มีการเติมน้ำกระเซ็นจึงจัดการกับน้ำที่มีเศษซากได้อย่างมีประสิทธิภาพ (ซึ่งมีแนวโน้มที่จะขัดขวางรูปแบบการไหลของน้ำตามปกติ) การซ่อมบำรุง ยังง่ายกว่า เนื่องจากลักษณะเปิดทำให้ตรวจสอบรูปแบบการไหลของน้ำและสภาพของการเติมด้วยสายตาได้ง่าย

เติมฟิล์ม

การเติมฟิล์มจะทำให้แผ่นวัสดุมีรูปร่างเป็นลวดลายลูกฟูกเพื่อให้น้ำไหลผ่านได้ สามารถนำมารวมกันและซ้อนกันเป็นบล็อกเพื่อสร้างความหนาและความสูงต่างๆ เพื่อให้พอดีกับหอทำความเย็นแต่ละแห่ง

แม้จะมีข้อได้เปรียบของการเติมแบบกระเซ็นในการกระจายน้ำ แต่การเติมแบบฟิล์มก็เป็นประเภทการเติมที่ได้รับความนิยมมากกว่า สาเหตุหลักมาจากความสามารถในการเผยให้เห็นผิวน้ำที่มากขึ้นภายในปริมาตรที่บรรจุที่กำหนด เติมฟิล์มจะฮิตขนาดไหน? ประมาณครึ่งหนึ่งของวัสดุเติมที่ใช้ในหอทำความเย็นแบบไหลข้าม และวัสดุเติมเกือบทั้งหมดที่ใช้ในหอทำความเย็นแบบไหลย้อนเป็นฟิล์ม

ข้อเสียที่ใหญ่ที่สุดของการเติมฟิล์มคือไม่สามารถให้น้ำกระจายตัวเองได้ การกระจายน้ำเริ่มต้นที่ด้านบนของการเติมจะต้องสม่ำเสมอ ไม่เช่นนั้นกระบวนการนี้จะทำงานได้ไม่ดี ระยะห่างที่ใกล้ชิดซึ่งเกิดจากทางเดินแคบๆ ของการเติมฟิล์มยังทำให้การเติมฟิล์มมีความท้าทายมากขึ้นในการบำรุงรักษา หากน้ำมีเศษซากขนาดใหญ่ เช่น ใบไม้ แสดงว่าน้ำนั้นอุดตันได้ง่าย