หอทำความเย็น

ก หอทำความเย็น เป็นอุปกรณ์ที่ปฏิเสธความร้อนเหลือทิ้งสู่ชั้นบรรยากาศผ่านการระบายความร้อนของกระแสน้ำหล่อเย็น ซึ่งมักจะเป็นกระแสน้ำ จนถึงอุณหภูมิที่ต่ำกว่า หอหล่อเย็นอาจใช้การระเหยของน้ำเพื่อขจัดความร้อนในกระบวนการและทำให้ของเหลวทำงานเย็นลงจนใกล้กับอุณหภูมิอากาศกระเปาะเปียก หรือในกรณีของ หอทำความเย็นแห้งอาศัยอากาศเพียงอย่างเดียวในการทำความเย็นสารทำงานให้ใกล้เคียงกับอุณหภูมิอากาศกระเปาะแห้งโดยใช้หม้อน้ำ

การใช้งานทั่วไป ได้แก่ การทำความเย็นน้ำหมุนเวียนที่ใช้ในโรงกลั่นน้ำมัน โรงงานปิโตรเคมีและเคมีอื่นๆ โรงไฟฟ้าพลังความร้อน โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ และระบบ เครื่องปรับอากาศ สำหรับระบายความร้อนในอาคาร การจำแนกประเภทขึ้นอยู่กับประเภทของการเหนี่ยวนำอากาศเข้าสู่ทาวเวอร์: ประเภทหลักของหอหล่อเย็นคือหอหล่อเย็นตามธรรมชาติและหอหล่อเย็นแบบเหนี่ยวนำ

หอทำความเย็นมีขนาดแตกต่างกันไปตั้งแต่ยูนิตบนหลังคาขนาดเล็กไปจนถึงโครงสร้างไฮเปอร์โบลอยด์ขนาดใหญ่มากที่สามารถมีความสูงถึง 200 เมตร (660 ฟุต) และมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 100 เมตร (330 ฟุต) หรือโครงสร้างสี่เหลี่ยมที่สามารถมีความยาวได้มากกว่า 40 เมตร (130 ฟุต) ) สูงและยาว 80 เมตร (260 ฟุต) หอทำความเย็นไฮเปอร์โบลอยด์มักเกี่ยวข้องกับโรงไฟฟ้านิวเคลียร์ แม้ว่าจะใช้ในโรงไฟฟ้าถ่านหินบางแห่งและในโรงงานเคมีขนาดใหญ่และโรงงานอุตสาหกรรมอื่นๆ บ้างก็ตาม กังหันไอน้ำคือสิ่งที่จำเป็นสำหรับหอทำความเย็น แม้ว่าอาคารขนาดใหญ่เหล่านี้จะมีความโดดเด่นมาก แต่หอทำความเย็นส่วนใหญ่มีขนาดเล็กกว่ามาก รวมถึงหลายยูนิตที่ติดตั้งบนหรือใกล้อาคารเพื่อระบายความร้อนจากเครื่องปรับอากาศ หอทำความเย็นมักคิดว่าจะปล่อยควันหรือควันที่เป็นอันตรายออกสู่สาธารณะ